MMXVII

MMXVII

Filloi me një premtim
Një fillim i ri
Që vazhdonte aty ku përfundoi
Me heshtje

2:22
Zhurma e kësaj nate mbaroi
Erë baruti dhe kujtimet e një buzëqeshje
Dhe unë i vetëm në rrugë

Pse mundohem të vazhdojë
Ta ndjek këtë dritë
Që as nuk di a ekziston
Ashtu siç e shohë në hije të kohërave

Jeta nuk duhej të ishte kështu
E mbushur plot ankth
Hidhërime dhe armiqësi
O bëhu me i forti, o dështo
Ne nuk bëjmë vend për dashuri
As për gëzim dhe bukuri

Fjalët janë vetëm një iluzion
Një pikë vaji që i qetëson dallgët
E këtij deti që e quajmë jetë
Në një botë që nuk është siç e bëjmë